Od czego zacząć budowanie więzi z psem?

Skoro wiemy, że nasze życie z psem to perspektywa następnych kilku/nastu lat zacząć należy od zaraz. Od chwili, gdy po raz pierwszy spotykamy szczeniaka. Już wtedy się nas uczy, (zapachu, gestów). Więc, gdy do naszego domu trafia 3-5 miesięczny szczeniak jego edukacja już trwa. Polega na penetrowaniu zakamarków, poznawaniu zapachów, mieszkańców oraz zwyczajów, jakie panują w jego nowym świecie. Zatem, zanim zabierzemy naszego szczeniaka do “wielkiego, głośnego świata”, musimy mu pozwolić poznać ten “mały”, ale jakże już fascynujący. Psy są bacznymi obserwatorami, dlatego niezmiernie ważne jest to, żebyśmy my – ludzie, byli przygotowani na to od początku wspólnego życia. To, gdzie stoją miski, gdzie będzie spał, kiedy dostawał jedzenie, jak pachną ludzie, z którymi będzie żył, jaki jest cykl dnia, kiedy, gdzie i jak często będzie wychodził załatwiać swoje potrzeby, wszystko to jest edukacją. Powtarzalność podstawowych czynności pozwoli psu odczytać nasze komunikaty. Konsekwencja będzie kluczowym czynnikiem, jaki ułatwi nasz przekaz. Czy nasz maluch zapamięta, kiedy będziemy mu dawali jedzenie pod stołem? Tak! Zapamięta od początku i nie będzie spokojny, kiedy raz będziemy mu dawali plasterek szyneczki, a następnym postanowimy, że ma zakaz jedzenia przy stole. Beztroski pies, mały czy duży to taki, który wie, czego może się po nas spodziewać, jakie są zasady gry w codziennym funkcjonowaniu.

Należy wziąć pod uwagę, że do komunikowania się z psem nie są niezbędne słowa. Nasza mowa ciała jest dla psa niezmiernie ważna, bo to z niej pies wiele “odczytuje” i dlatego ważne jest abyśmy byli tego świadomi. Już od pierwszych chwil, kiedy jeszcze przecież nie zna poleceń, niejednokrotnie wie lub też nie ma pojęcia, co od niego chcemy, bo nasze ciało mówi co innego niż wypowiadane przez nas słowa. Myślimy wówczas “hm…dziwny ten piesek, ja swoje a on swoje”. Tego też musimy się nauczyć.

Gdy nasze stopy skierowane są na wprost a nasze ręce pokazują przeciwny kierunek nie dziwmy się, że piesek stoi i myśli, “o co Ci człowieku chodzi” lub po prostu biegnie w stronę, która wydaje mu się słuszna. Nauka komunikacji niewerbalnej to też budowanie relacji. Zarówno szczenię jak i dorosły pies szuka wskazówek w gestach, gdy nie zna słów, których powtarzalność podpowiedziałaby mu znaczenie naszej gestykulacji. Tego też powinniśmy się nauczyć, żeby nasz pies czuł się komfortowo: gdy czegoś od niego oczekujemy, o coś prosimy lub gdy powinien zaufać naszym wskazówkom, bo jest to kwestia bezpieczeństwa. Pod tym względem również niezbędna jest nauka i konsekwencja.

Dostosowanie bliższego i dalszego otoczenia, w którym żyje szczeniak, będzie miało również znaczenie dla relacji, jakie będziemy budowali z naszą pociechą. Zaufanie i wynikające z niego poczucie bezpieczeństwa to WIELKA sprawa. Zapewnienie psu spokojnego miejsca na posiłek, wypoczynek, sen oraz wprowadzanie go w świat stopniowo, powoli, dokładając mu bodźców, a nie wrzucając go w nie, pozwoli mu w sposób jak najbardziej naturalny poznawać świat. Będąc jego przewodnikiem, będziemy mu w tym pomagać dbając o jego bezpieczeństwo i spokój. Wychodzenie z domu w spokoju, nieśpieszny poranny spacer, odwiedzanie spokojnych, pozbawionych nadmiernych bodźców miejsc, omijanie parków, (gdzie biegające, rozbrykane psy pozostawione bez kontroli właścicieli, mogą narobić rabanu w głowie małego pieska), unikanie hałaśliwych, ruchliwych ulic oraz uczenie się prawidłowych relacji ze zrównoważonymi psami – pozwoli maluchowi zrozumieć, że warto nam zaufać, bo nie wpakujemy go w trudne sytuacje, z którymi mógłby sobie nie poradzić.

Bardzo ważnym nauczycielem dla psa obok człowieka jest inny dorosły pies. Elementem budującym wspólne więzi, jest współuczestniczenie z psem w spotkaniach z innymi – stabilnymi emocjonalnie, spokojnymi i cierpliwymi psami, będącymi wzorem do naśladowania. Taki dorosły, mądry przyjaciel to skarb w życiu szczeniaka. Pomoże on m.in. w pracy nad emocjami podczas zabawy. Maluch przekona się, że zaczepianie innych psów jest “ok”, ale trzeba wiedzieć, kiedy przestać. Nikt lepiej, niż inny pies nie nauczy szczeniaka rozpoznawać sygnały, za pomocą, których psy się porozumiewają, gdy chcą innego zatrzymać w rozbrykaniu czy złości. W 3-5 miesiącu życia szczeniaka należy zwrócić szczególną uwagę, aby wszystko odbywało się w stonowanym zakresie emocjonalnym, gdyż jest to okres zwiększonej wrażliwości na negatywne bodźce. Oznacza to, że szczenięta są bardziej ostrożne i płochliwe, a sytuacje na pozór niewinne mogą przestraszyć i wywołać niepotrzebne traumy.