bycie uważnym na zmiany zachodzące w psie choćby podczas okresu lękowego (układ nerwowy intensywniej reaguje na negatywne bodźce), w trakcie wymiany zębów oraz podczas poznawania wszystkiego co nowe - ludzie, psy, miejsca. To czas wyrabiania sobie zdania na każdy temat. To właśnie te doświadczenia pies zapamięta na całe życie i będą one miały ogromny wpływ na jego kształtującą się właśnie osobowość.
dawanie psu poczucie bezpieczeństwa gdyż jest to podstawa uczenia się. To w jakie środowisko zabierzecie swojego psa aby się uczył, jest ogromnie istotne. W tym wieku poczucie bezpieczeństwa daje opiekun. Gdyby szczenię było z psią mamą ta na pewno nie wprowadziłaby go bez konieczności w środowisko wymagające dla niej samej. To czy szczenię będzie nam ufało i podążało za naszymi podpowiedziami zależy zatem w głównej mierze od nas samych. Presja uczenia na ograniczonej przestrzeni skojarzona będzie ze stresem i nauka nie będzie przyjemnością a wyzwaniem. Nadmiar bodźców oraz brak możliwości wyboru będzie budzić frustrację a tym samym zaufanie do człowieka, który wprowadza psa w taką sytuację będzie malało w oczach.
zaspokajanie potrzeb psa bo każdy wiek ma swoje prawa a prawem szczenięcia jest być beztroskim maluchem. Dawanie szczeniętom wsparcia w podejmowaniu decyzji jest ogromnie skuteczną i perspektywiczną metodą budowania relacji. Szczenięta chcą mieć wolność i poczucie wpływu na to co i jak długo robią, dlatego poznawanie ich potrzeb jest kluczem do porozumienia. Będą podążały za człowiekiem który będzie o nie dbał w każdej sytuacji.